“საჭესთან ჩემი გარდაცვლილი მეგობრის შვილი იჯდა,ყვე­ბა, რომ წყალ­ში არ­ცერ­თი კარი არ გა­იხ­სნა, უცებო..”

0

რო­გორც ირ­კვე­ვა სა­ჭეს­თან გარ­დაც­ვლი­ლის მე­გო­ბა­რი იჯდა. მის შე­სა­ხებ ჟურ­ნა­ლის­ტი ნინო ჯღარ­კა­ვა წერს:
“ეს ჩემი გარ­დაც­ვლი­ლი მე­გო­ბა­რი ხა­თუ­ნა­აა, 12 წლის იყო მა­შინ მისი შვი­ლი აკა­კი, დღეს მთე­ლი სა­ქარ­თვე­ლო შეძ­რა ბორ­ჯომ­ში მომ­ხდარ­მა ტრა­გე­დი­ამ, ბოლო ზარ­ზე წა­სუ­ლი ახალ­გაზ­რდე­ბი, მან­ქა­ნით მტკვარ­ში გა­და­ვარ­დნენ, და­ი­ღუ­პა ულა­მა­ზე­სი და უკარ­გე­სი ბავ­შვი ლუკა, სა­ჭეს­თან მისი ბავ­შვო­ბის მე­გო­ბა­რი, ჩემი გარ­დაც­ვლი­ლი მე­გობ­რის ხა­თუ­ნის შვი­ლი იჯდა, იმ დროს როცა მე და აკა­კის დე­ი­და, ნინო ბოდ­ბე­ში წმინ­და ნი­ნოს საფ­ლავ­თან ვლო­ცუ­ლობ­დით მისი დის­შვი­ლი, მტკვარ­ში სი­ცო­ცხლეს ებ­რძო­და.

სიღ­ნაღ­ში დაგ­ვი­რე­კეს, დაგ­ვი­მა­ლეს ამ­ბა­ვი, ყვე­ლა ტე­ლე­ფონს გვი­თი­შავ­და, სა­გა­რე­ჯომ­დე ცო­ცხა­ლი იყო თუ არა ისიც არ ვი­ცო­დით, წარ­მო­იდ­გი­ნეთ რა გა­ვი­ა­რეთ, რო­გორ ჩა­ვე­დით ბორ­ჯომ­ში არ მახ­სოვს, აკა­კი ცო­ცხა­ლი დაგ­ვხვდა, პო­ლი­ცი­ის გან­ყო­ფი­ლე­ბა­ში ყავ­დათ გა­დაყ­ვა­ნი­ლი და­კი­თხვა­ზე და ვაი იმ სი­ცო­ცხლეს შვი­ლო, ბავ­შვი ახ­ლაც შოკ­შია… ყვე­ბა, რომ წყალ­ში არ­ცერ­თი კარი არ გა­იხ­სნა, არ­ვი­ცი უცებ რა ძა­ლამ გა­ა­ღო კარი, მსუ­ბუ­ქად და გად­მო­ვე­დიო, არა­და კარი ახ­ლაც ჩა­კე­ტი­ლია.

იმ წუ­თებ­ში ბოდ­ბის მო­ნას­ტრის ძა­ლამ და ჩემი გარ­დაც­ვლი­ლი მე­გობ­რის სულ­მა რო­მე­ლიც ეს ორი დღე სულ ჩვენ­თან იყო, შვილს უპატ­რო­ნა, ცო­ცხალ ადა­მი­ანს ეშ­ვე­ლე­ბა, მაგ­რამ რა ეშ­ვე­ლე­ბა აწი ლუ­კას და მის ოჯახს, რო­გორ უნდა იცხოვ­როს დღე­ი­დან აკა­კიმ ამ მძი­მე ტვირ­თით, ერთი კე­დე­ლი ყოფთ ბორ­ჯომ­ში მათ სახ­ლებს, სა­ში­ნე­ლი ტრა­გე­დია ტრი­ა­ლებს, სა­ში­ნე­ლი, ბოლო ზარ­ზე ბავ­შვე­ბის მან­ქა­ნე­ბით სი­ა­რუ­ლი უნდა აიკ­რძა­ლოს.

რამ­დე­ნი ოჯა­ხი გა­უ­ბე­დურ­და უკვე… ახლა ისე ვარ ენით ვერ ავ­წერ, დღეს ლუ­კას­თან ერ­თად აკა­კიც მკვდა­რია და მათი ოჯა­ხე­ბიც… ხა­თუ­ნა, დღე­ი­დან შენ უპატ­რო­ნე ლუ­კას, შენი მე­გობ­რის შვილს, აკა­კის კი ჩვენ შევ­ძლებთ აქ შე­ვუმ­სუ­ბუ­ქოთ ის მძი­მე ტვირ­თი რაც მთე­ლი ცხოვ­რე­ბა უნდა ატა­როს” – წერს ნინო ჯღარ­კა­ვა.

Share.